 |
| proza |
| Het papier is, vind ik, mooi vlak. Je hoeft het niet te strijken. Het wit – natuurwit – wekt interesse en is geenszins intimiderend. Het hoeft ook niet altijd subtiel. Je kunt er ook met de punt op trommelen, of rammen. Een potloodpunt breekt soms af, zonder door het papier heen te gaan. Gewoon tekenen, tegelijk met kijken, is het beste. Tekenend dwalen. De potloden vinden dat prima, en werken mee. Ik draag zorg voor het proces. |
1 - 7
|
